Van Tiber naar Theems

De Engelsen uit de zeventiende eeuw wisten wel wat mooi was! Ze ‘leenden’ een muzikale traditie uit Italië, die van de madrigalen, en maakten die zich helemaal eigen. Dit deden ze door net als de Italianen seculiere onderwerpen te bezingen, maar waar de eerste collectie van madrigalen niet veel meer dan een set met Engelse vertalingen van bestaande Italiaanse liederen was, gingen grootheden als Thomas Tallis en William Byrd uiteindelijk madrigalen schrijven in hun eigen stijl.

We laten dit graag aan je horen! We zingen liederen over liefde die je in vuur en vlam doet staan, over de maand mei (ja, echt), over dansen en in je handen klappen van vreugde en over de nacht die ons doet sluimeren. Maar we openen met de Lamentations of Jeremiah van Thomas Tallis, een schitterende klaagzang. Tallis was niet de eerste componist die deze bijbeltekst op muziek zette: in de renaissance was de tekst een favoriet stokpaardje voor componisten om te laten horen hoe de componist diepe emoties als verlies, afscheid en wanhoop in muziek kon omzetten, vergelijkbaar met wat in de latere eeuwen het Requiem was voor Mozart en Verdi.

Op 23 maart verkennen we graag al deze emoties met jou, van wanhoop en treurnis, tot berusting, vrolijkheid en diepe liefde. Hieronder lees je meer over het programma.

Programma:

William Byrd – Ne Irascaris
Thomas Tallis – Lamentations of Jeremiah
Orlando Gibbons – O clap your hands
Thomas Weelkes – O Lord, grant the king a long life
Thomas Morley – Now is the month of maying
Thomas Morley – Fyre! Fyre!
John Dowland – Flow my tears
William Byrd – Though Amaryllis dance in green
John Wilbye – Adieu sweet Amaryllis
John Wilbye – Draw on Sweet night