Het tweede project van De Nije Symfony draait om twee iconische werken: het Requiem KV 626 van Wolfgang Amadeus Mozart en Symfonie nr. 5, opus 47 van de Russische componist Dmitri Shostakovich. Toprepertoire dat niet zomaar door ieder amateur orkest uitgevoerd kan worden. De Nije Symfony maakt dit mogelijk in samenwerking met Collegium Vocale Fryslân. De concerten staan onder de inspirerende leiding van dirigent Ronald Slager.
Achtergrond:
De verbindende kracht van muziek is enorm groot. Dat ervaren we bij een concert van de Rolling Stones of bij een bezoek aan Bachs Matthäus Passion. Publiek en uitvoerenden smelten samen in een individuele én gezamenlijke ervaring die meer is dan de som der delen. Ten tijde van de coronapandemie moesten deze vorm van verbinding noodgedwongen missen, terwijl we het toen juist het hardst nodig hadden. Velen leden aan eenzaamheid of moesten afscheid nemen van een dierbare. Nu de effecten van de pandemie wat lijken te luwen, worden we geconfronteerd met een nieuwe crisis: de oorlog in Oekraïne. Ook nu wordt de verbinding tussen mensen verbrijzeld en vallen er talloze onschuldige slachtoffers.
De Nije Symfony voelt zich begaan met het lot van Oekraïne en wil met dit project concreet uitdrukking geven aan onze betrokkenheid. Statushouders worden daarom actief benaderd om mee te zingen in het projectkoor of mee te spelen in het orkest. Ook dát is verbinding in muziek. Samen met hen verzorgt De Nije Symfony twee concerten: op zondag 20 november in Leeuwarden en op zondag 27 november in Heerenveen. November is, met advent en kerst in aantocht, de maand van Allerzielen, de tijd voor het gedenken van hen die ons ontvallen zijn.
Mozarts Requiem is een van de meest geliefde werken in de klassieke muziek en biedt bij uitstek de gelegenheid tot gedenken en troost. Mozart zelf was ten tijde van het componeren van het Requiem ernstig ziek was en zijn vroegtijdige dood verhinderde de voltooiing van het werk. Veel luisteraars menen dit persoonlijk lijden terug te horen in deze prachtige muziek.
Van Sovjetcomponist Dmitri Shostakovich is bekend dat hij zijn leven lang leed onder het spanningsveld tussen zijn idee van echte kunst en het Russisch Realisme: Stalin, die in 2022 precies honderd jaar geleden aan de macht kwam, vond dat kunst dienstbaar moest zijn aan de idealen van de revolutie. Shostakovich’ symfonieën, maar ook zijn kamermuziek en opera’s voldeden vaak niet aan dit criterium. Zijn vijfde symfonie viel bij Stalin wel in de smaak. Was het een knieval van de componist om zijn vege lijf te redden? Of wordt in dit werk de dictator en het systeem op subtiele wijze bekritiseerd? En als het een knieval was: wie zijn wij om hem daar postuum om te veroordelen? Wat zouden wij doen en wat doen anderen in het hier en nu onder vergelijkbare omstandigheden?