Wat krijg je als je anno 2024 twee heren van rond de 25 jaar oud bij elkaar zet, die allebei in een domineesgezin zijn opgegroeid als jongste van drie (jongens)? Waar gaan die twee het over hebben? Voetbal, auto’s, bier, kortom, traditioneel gezien mannenonderwerpen? Of toch meer over geloof als dubbele dozo’s (dubbele domineeszonen)? Deze twee, Jaap en Geert, houden in elk geval van muziek, en vooral om dat goed en professioneel aan te pakken. Dat houdt in dat je soms streng moet zijn, discipline moet hebben. Tegenwoordig noemen ze dat de juiste ‘mindset’. Je hoort allerhande geluiden om aan jezelf te werken, te mediteren, koud te douchen en vooral dat het leven maakbaar is. Genoeg sporten, er goed uit zien… met jezelf bezig zijn. Ons programma Maar deze twee heren zijn op zoek naar iets anders. Iets wat in de kern goed is maar soms maakt dat je je eigen grenzen niet goed aangeeft. Zij willen mensen niet hinderen, je wilt eigenlijk lief zijn voor de ander, je geeft om anderen. Je voelt je nog zo vaak dat kleine jongetje dat fouten maakte, dat kind was en nog steeds is. Dat jongetje dat het zo graag goed wil maken, maar daar niet in wil verzuipen. Iets voor de ander willen betekenen is iets wat we maar weinig horen. Je wordt zeker als man meer op je ‘succes’ (status, geld, carrière) beoordeeld dan op je vermogen er voor een ander te zijn. In het programma ‘kleine jongens worden’ groot gaan Jaap en Geert met behulp van de muziek van Quilter Dvorak, maar ook van Prokofiev en Debussy op ontdekkingsreis. De Engelse liederen van Quilter (5 Shakespeare songs op 23) gaan over het loslaten van je angsten, het enige waar je tijdens de regen echt van droomde en het volwassen worden.. Is dat echt genoeg om voor te leven? Wat verlangt de huidige tijd van de inmiddels grote jochies? Kun je ooit zeggen dat je echt volwassen bent?